Gabinet psychologiczny Kontakt

Depresja

Depresja charakteryzuje się następującymi objawami:

obniżony nastrój,
utrata zainteresowań i zdolności do odczuwania przyjemności,
zmniejszenie energii prowadzące do wzmożonej męczliwości i zmniejszenia aktywności.

Do często spotykanych objawów należą także:

osłabienie koncentracji uwagi,
niska samoocena i mała wiara w siebie,
poczucie winy i małej wartości,
pesymistyczne, czarne widzenie przyszłości,
myśli i czyny samobójcze,
zaburzenia snu,
zmniejszony apetyt,
niespecyficzne bóle, które trudno wyjaśnić inną przyczyną.

Jeśli podejrzewasz u siebie depresję, możesz to sprawdzić, odpowiadając na kilka pytań Skali depresji Becka.

Schizofrenia

Schizofrenia to choroba, która dotyka ludzi w każdym wieku. Osoby chore doświadczają wewnętrznego rozdarcia pomiędzy tym co czują, co myślą, co mówią i co robią. Bardzo trudno ją zdiagnozować, gdyż u każdego człowieka przebiega inaczej. Można jednak wyróżnić powtarzające się objawy:

ciągłe zmęczenie,
urojenia,
słyszenie głosów,
apatię,
uczucie pustki, samotności,
różnego rodzaju omamy,
zaburzenia ruchu, myślenia,
postrzegania oraz reagowania,
charakterystyczna sztywność poznawcza,
zaburzenia koncentracji,
zamknięcie w sobie,
wycofanie.

Terapia psychologiczna schizofrenii jest możliwa tylko, gdy jest równolegle leczona farmakologicznie.

Zaburzenia nerwicowe

Nieustannie przeżywany niepokój połączony z objawami wegetatywnymi oraz silną koncentracją na sobie tworzą razem błędne koło, które trudno przerwać. W efekcie wszystkie te trzy elementy rosną w siłę i człowiek czuje się coraz gorzej, jest coraz bardziej oderwany od świata, który go otacza.

Nerwice przyjmują różne postacie:

fobie – napady silnego, nieuzasadnionego lęku w reakcji na jakąś sytuację lub konkretną rzecz
zaburzenia obsesyjno-kompulsywne – gdy przeżywany niepokój zmusza nas do ciągłego wykonywania jakiejś czynności (np. mycia rąk, sprawdzania, czy drzwi są zamknięte itp.)
hipochondria – nieuzasadniona, nadmierna koncentracja na swoim zdrowiu.

Zaburzenia adaptacyjne

Zaburzenia adaptacyjne pojawiają w reakcji na zupełnie nowe, nieznane, stresujące sytuacje życiowe. Różne ważne wydarzenia, takie jak na przykład małżeństwo, narodziny dziecka, ważny egzamin, rozwód, zaskakująca sytuacja w pracy, przejście na emeryturę mogą spowodować niezwykle silny stres, który upośledza nasze codzienne funkcjonowanie. Przeżywamy silny niepokój, bezradność, napięcie emocjonalne, przygnębienie, niepewność naszej przyszłości. Gdy taki stan przedłuża się i utrudnia nam codzienne funkcjonowanie, warto skorzystać ze specjalistycznej pomocy psychologa.

Zaburzenia osobowości

Osobowość to nasz stały wzorzec funkcjonowania w domu, w pracy, w relacjach z ludźmi. Czasem takie utrwalone schematy naszego bycia w świecie, nie pozwalają nam na osiąganie wymarzonych celów i są źródłem dużego dyskomfortu. Jeśli zauważasz, że wciąż popełniasz te same błędy, lądujesz w tych samych, niekorzystnych dla Ciebie sytuacjach, nawiązujesz relacje z nieodpowiednimi ludźmi, może to oznaczać, że potrzebujesz dokonać zmiany w sobie. W tym również pomaga psycholog.

Żałoba

Śmierć bliskiej osoby jest zawsze dramatem, który dotyka wszystkich członków rodziny i przyjaciół zmarłego. Choć ostatecznie dotyczy to każdego z nas, nie ma jednej, gotowej recepty na radzenie sobie z taką sytuacją. Tradycja wyposażyła nas w różne rytuały, które pomagają w trudnych chwilach żałoby. Pomimo to, ludzie często nie znajdują czasu lub sposobu na wystarczające opłakanie straty i, w efekcie, cierpią przez długie lata.

Żałobę można podzielić na cztery etapy.

Szok i niedowierzanie – naturalny moment konfrontacji z tragiczną wiadomością. Reagujemy silnym stresem, nie dopuszczamy do świadomości faktu straty, wydaje nam się, że zmarły ciągle żyje.
Tęsknota i żal – gdy dociera do nas realność, przeżywamy całą gamę różnych emocji. Tęsknimy, szukamy brakującej osoby. Czujemy gniew na siebie, na los, poczucie winy, że nie mogliśmy zapobiec stracie. Smutek przepełnia nasze życie. Często na tym etapie wracają wspomnienia innych bolesnych rozstań.
Dezorganizacja i rozpacz – strata utrudnia nam normalne funkcjonowanie. Tracimy poczucie bezpieczeństwa, czujemy bezradność, smutek, lęk. Poczucie samotności, często jest źródłem irracjonalnego przekonania, że zmarły powróci.
Reorganizacja – powoli akceptujemy stratę i próbujemy na nowo zorganizować sobie życie.